Dag 25 van Namen naar Leffe

Op de maas te raken bleek lastig. Bij het afscheid vanmorgen vroeg onze gastvrouw of wij voor haar en haar zoon willen bidden in Santiago.
De zoon heeft het erg moeilijk met zijn leven en zij is bang voor wat hij zal of kan doen.Dit beloven we haar. Onderweg houdt ons dit wel bezig.

Na ongeveer 7 km. zitten we te rusten op een bankje en een man komt naar ons toe en stelt vragen. Het blijkt dat hij de route op de fiets heeft gedaan.
Als zijn vrouw er bij komt is haar eerste vraag: "Willen jullie soms koffie"?
Dat is een heerlijk half uurtje met Belgische bonbons, koffie en een plakboek met verhalen.

Onderweg zien we in de sluizen boten en praten dan even met de mensen. Grappig is dat de boten ons later voorbij varen maar dat wij ze bij een volgende sluis weer inhalen.
Ook komt er onderweg een pelgrim met ons meelopen: Matty.
Hij zou niet te ver, maar toen hij hoorde dat we naar Leffe gingen besloot hij met ons mee te gaan.

Bij de broeders is de ontvangst hartelijk en we krijgen een bed.
Een douche is er niet maar wel eten. Hier ontmoeten we Willem, een pelgrim op weg mat een lantaarn van het slagveld in Ieperen.
Hij loopt naar Istanboel.
Hij vraagt ons om in stilte vanuit ons hart een wens mee te geven aan de lantaarn. Dit hebben we gedaan en hem de zegen meegegeven. We besluiten om een paar dagen korte routes te lopen i.p.v. een rustdag.