25/8 Viley - 31/8 Santiago de Compostella e.v.
Door: Gosse Ytsma
Blijf op de hoogte en volg Gosse en Grytsje
31 Augustus 2014 | Spanje, Tríacastela
25/8 Viley - 31/8 Santiago de Compostella en 1 september op weg naar Finisterre
De laatste week voor Santiago.
\We besluiten om iets kortere afstanden te doen en spreken met Arie en Loes telkens af welke plaats we ons op richten.
De afstanden zitten telkens rond de 20 km.
Zo 's avonds met Arie en Loes zijn gezellig en ook hebben we goede gesprekken. Maar natuurlijk die eerste pot bier, dat is ontzettend lekker.
Arie is een persoon met veel emotie, wat hij het liefst onder een laagje zelfspot houd. Loes die met liefde door Arie "Moeder overste" wordt genoemd kan wel eens uit de slof schieten maar volgens mij kan haar broer heel wat potten bij haar breken.
Kortom: gezellig, soms ernstig maar met elkaar wel genieten.
.
Het pad is mooi en we vinden het geweldig als we de groep jonge priesters met hun prof. John regelmatig zien. En zo zijn er meer, bijv. Engelbert en Angela. Man en vrouw, beide pastor in de Lutherse Kirche in Oost Friesland.
Wat opvalt is dat theologen graag een pot bier drinken.
De gesprekken zijn soms diepgaand maar soms ook heel hilarisch.
Ontmoetingen, dat is geweldig soms.
Grytsje heeft er oog voor.
Zit er iemand in de berm of passeren we iemand, dan is er altijd de vraag: "gat het of is het goed"?. Je ziet dan veel gezichten van mensen oplichten en komt er soms een heel verhaal of gewoon : "Ja, dank je en met jullie?
De verhalen komen soms als een waterval in Spaans of Italiaans of Engels.
No, Spaans of Italiaans verstaan we niet. Maar vaak begrijp je door de uitdrukking en lichaamstaal wel wat ze bedoelen.Dit zijn goede momenten. Aandacht voor de ander, dat is ook Camino.
En dan is het zover, de laatste dag voor Santiago.
De wandeling er naar toe is mooi, gezellig. We hebben besloten om met ons vieren op te wandelen. Onderweg hebben we gesprekken over geloof, thuiskomen, kinderen, enz. Op het plein voor de kathedraal elkaar omhelzen, we hebben het gedaan ! Dan moet je toch even slikken: 2920 km, dat is niet niks !!!!!!!!
We besluiten om eerst onze Campostella (aflaat) te halen.
Wat een verrassing, direct daarnaast zit de Nederlandse huiskamer. Daar even een bakje doen en vertellen. Daarna naar de Sint Fransiskus kerk om daar een 2de Compostelle te halen.Dit is mogelijk omdat het het Franciskus jaar is.
We treffen Engelbert en die wijst ons een pension bij de kathedraal.
Ze rekenen een normale prijs, dus wij zitten prachtig.
Onze rugzakken kwijt en dan onze beloftes invullen.
Naar de kathedraal en een hele serie kaarsen aansteken en in de kapel van het heilig hart samen bidden voor zoveel lieven mensen.
Ze passeren allemaal voor onze geest en we dragen ze op aan de eeuwige. Het raakt ons diep. Of het nu mensen zijn die je 1 dag hebt ontmoet of de buurman of de gemeente, enz. ze waren er.Al die mensen die om ons heen staan/stonden, ook de kinderen.
Het is goed om hierna nog even in de kathedraal rond te kijken en de rest weer te vinden.'s Avonds na het eten treffen we Engelbert en consorten op een terras voor ons pension. Er is muziek en er wordt een act opgevoerd, het is gezellig !
Maandag 1 september nemen we afscheid van Loes en Arie en gaan op weg naar Finisterre, maar we missen hen.
Het lopen gaat niet lekker en we besluiten na 10 km. een auberge te nemen, dan gaan we morgen weer verder.
We schatten in dat we er vrijdag kunnen zijn.
Het is toch anders, even wennen.
God zegene jullie
Pelgrims (met aflaat)
Gosse & Grytsje — in Santiago de Compostella.
De laatste week voor Santiago.
\We besluiten om iets kortere afstanden te doen en spreken met Arie en Loes telkens af welke plaats we ons op richten.
De afstanden zitten telkens rond de 20 km.
Zo 's avonds met Arie en Loes zijn gezellig en ook hebben we goede gesprekken. Maar natuurlijk die eerste pot bier, dat is ontzettend lekker.
Arie is een persoon met veel emotie, wat hij het liefst onder een laagje zelfspot houd. Loes die met liefde door Arie "Moeder overste" wordt genoemd kan wel eens uit de slof schieten maar volgens mij kan haar broer heel wat potten bij haar breken.
Kortom: gezellig, soms ernstig maar met elkaar wel genieten.
.
Het pad is mooi en we vinden het geweldig als we de groep jonge priesters met hun prof. John regelmatig zien. En zo zijn er meer, bijv. Engelbert en Angela. Man en vrouw, beide pastor in de Lutherse Kirche in Oost Friesland.
Wat opvalt is dat theologen graag een pot bier drinken.
De gesprekken zijn soms diepgaand maar soms ook heel hilarisch.
Ontmoetingen, dat is geweldig soms.
Grytsje heeft er oog voor.
Zit er iemand in de berm of passeren we iemand, dan is er altijd de vraag: "gat het of is het goed"?. Je ziet dan veel gezichten van mensen oplichten en komt er soms een heel verhaal of gewoon : "Ja, dank je en met jullie?
De verhalen komen soms als een waterval in Spaans of Italiaans of Engels.
No, Spaans of Italiaans verstaan we niet. Maar vaak begrijp je door de uitdrukking en lichaamstaal wel wat ze bedoelen.Dit zijn goede momenten. Aandacht voor de ander, dat is ook Camino.
En dan is het zover, de laatste dag voor Santiago.
De wandeling er naar toe is mooi, gezellig. We hebben besloten om met ons vieren op te wandelen. Onderweg hebben we gesprekken over geloof, thuiskomen, kinderen, enz. Op het plein voor de kathedraal elkaar omhelzen, we hebben het gedaan ! Dan moet je toch even slikken: 2920 km, dat is niet niks !!!!!!!!
We besluiten om eerst onze Campostella (aflaat) te halen.
Wat een verrassing, direct daarnaast zit de Nederlandse huiskamer. Daar even een bakje doen en vertellen. Daarna naar de Sint Fransiskus kerk om daar een 2de Compostelle te halen.Dit is mogelijk omdat het het Franciskus jaar is.
We treffen Engelbert en die wijst ons een pension bij de kathedraal.
Ze rekenen een normale prijs, dus wij zitten prachtig.
Onze rugzakken kwijt en dan onze beloftes invullen.
Naar de kathedraal en een hele serie kaarsen aansteken en in de kapel van het heilig hart samen bidden voor zoveel lieven mensen.
Ze passeren allemaal voor onze geest en we dragen ze op aan de eeuwige. Het raakt ons diep. Of het nu mensen zijn die je 1 dag hebt ontmoet of de buurman of de gemeente, enz. ze waren er.Al die mensen die om ons heen staan/stonden, ook de kinderen.
Het is goed om hierna nog even in de kathedraal rond te kijken en de rest weer te vinden.'s Avonds na het eten treffen we Engelbert en consorten op een terras voor ons pension. Er is muziek en er wordt een act opgevoerd, het is gezellig !
Maandag 1 september nemen we afscheid van Loes en Arie en gaan op weg naar Finisterre, maar we missen hen.
Het lopen gaat niet lekker en we besluiten na 10 km. een auberge te nemen, dan gaan we morgen weer verder.
We schatten in dat we er vrijdag kunnen zijn.
Het is toch anders, even wennen.
God zegene jullie
Pelgrims (met aflaat)
Gosse & Grytsje — in Santiago de Compostella.
-
06 September 2014 - 11:19
Janny Van Der Veen:
Gefeliciteerd met het volbrengen van deze geweldige prestatie. Ik kan me voorstellen dat er een bepaalde leegte ontstaat bij het afscheid nemen van bijzondere vrienden. Voor het laatste traject naar Finisterre wensen we jullie ontzettend veel succes. Bedankt voor de prachtige verslagen en tot ziens in Noardburgum!
Groeten van Jelte en Janny van der Veen. -
07 September 2014 - 19:29
Didier Lebrun:
Félicitations ! J'ai reçu hier votre carte postale de Santiago et je suis très admiratif. Je garderai un très bon souvenir de cette soirée du mois de Juin où nous avons bu un peu de vin et beaucoup parlé. Si vous revenez à Vézelay, nous pourrions peut-être nous rencontrer. Très amicalement.
Didier -
09 September 2014 - 14:14
Harry Nobbe:
Beste Gosse en Gryt,
nu het september is geworden denk ik weer even aan jullie....
hm de diensten in Tout, je weet wel
We wensen jullie een goed totziens in Noarrdburgum
" De langste reis is de weg naar binnen"
met vr groet: Harry uut Tout
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
